Hasselt, slechts honderdvijftig kilometer onder Utrecht en dat fijne zachte taaltje om je heen. Minder bekend, maar lekker knus en alle ingrediënten aanwezig voor een fijn weekend weg. Genoeg te zien en te proeven. Amai, dat eten is hier goddelijk goed! Samen met mijn lieve vriendin Else ga ik opzoek naar de geluksplekjes van Hasselt.
Ons hotel: de Groene Hendrickx
We slapen drie nachtjes midden in het centrum op de Zuivelmarkt bij hotel en brasserie de Groene Hendrickx. In de prachtige oude jeneverstokerij zijn slechts tweeëntwintig kamers, ieder ingericht met een eigen sfeer. Er is één rolstoeltoegankelijke kamer op de begane grond, weliswaar in het nieuwbouwgedeelte, dus hier geen oude sferen. Wel een hoog plafond en grote ramen. De kamer is heerlijk ruim met een goed aangepaste badkamer. Lees hier meer over de Groene Hendrickx.
Wat maakt gelukkig?
Vanuit ons hotel lopen we, na het uitgebreide ontbijt, zomaar een steegje in wat uitkomt op een klein vierkant stadsparkje. Het zonnetje schijnt op de prachtige rode bladeren van de wingerd tegen de muur. Een bronzen man zit op een bankje en er zijn nog meer verrassingen te vinden. Nog maar net aangekomen in deze stad en direct een pareltje gevonden. Het parkje (Kadettenplein) blijkt één van de geluksplekken van Hasselt.
Leo Bormans, dé Ambassadeur van Geluk, riep de bewoners van Hasselt op hun geluksplek te delen. Vijfentwintig geluksplekken staan nu in een boekje met daarbij steeds drie opdrachten om juist op die plek even stil te zijn, jezelf te spiegelen. Wat maakt je gelukkig? Wat kan je (nu) doen om een beetje gelukkiger te worden? Het boekje met alle geluksplekken halen we even later op bij de Toeristische Dienst. Sowieso een aanrader op daar even binnen te gaan. Er wordt flink geïnvesteerd om de stad te promoten en dat zie je terug in de leuke activiteiten, routes en boekjes. Tips en toegankelijke uitstapjes in de Belgische provincie Limburg lees je ook de gratis online brochure Toegankelijk Limburg.
Lekker fanatiek
Als fanatieke reisblogger prop ik de dag goed vol. Dus we kijken oude en nieuwe jurken in het modemuseum, voelen ons gelukkig in de Japanse tuin en nog gelukkiger aan de bar bij Bruno in het Jenevermuseum. Lunchen doen we goed bij de Smaaksalon, maar ons hoogtepunt beleven wij ‘s avonds aan tafel bij het Kookpunt. Even op een rij:
1. Modemuseum: vulgair
In een voormalige klooster huist nu het Modemuseum. De tentoonstelling ‘The vulgar’ was al te zien in Londen en Wenen en is nog te zien tot 14 januari 2018. Grappig dat vulgar in de Engelse taal oorspronkelijk zoiets als populair of veelvoorkomend betekende. Pas later kreeg het woord een negatieve lading, vulgar werd zoiets als volks, plat of té uitdagend. Bizar om te zien dat iets wat vroeger heel ordinair was nu heel normaal is. Andersom overigens ook. Het modemuseum zet me aan tot nadenken. Wat zijn we toch allemaal braaf en hetzelfde. Ik krijg zin om het anders te doen, juist wel die bloem in mijn haar. En hoezo moeten mijn oorbellen matchen met mijn ketting en jurk? Of word ik nu te vulgair?
www.modemuseumhasselt.be, rolstoeltoegankelijk toilet aanwezig.
2. Jenevermuseum: Jenever spreek uit Sjenevertje
De Belgen verkleinen graag hun woorden, het is bijna om gek van te worden. Groentjes, wijntje, bakkertje, vrouwtje, koffietje, wafeltje… Maar Sjenevertje klinkt echt heel mooi. Vooral uit de mond van Bruno, een grote man achter de bar in het Nationaal Jenevermuseum. Enthousiast vertelt hij alles over de smaken en bereiding van de meer dan 100 verschillende Belgische jenevers. Proeven mogen we ook. Als ik de jeneverbesstruiken op het ‘erf’ bij de oude jeneverstokerij zie realiseer ik me pas dat de jeneverbes de naam van Jenever verklaart. Goh. Hasselt is dé Jeneverstad dus een Sjenevertje moet je zeker proeven. Bijzonder leuk vind ik de grote collectie prachtige jenever affiches in het museum, stuk voor stuk kunstwerkjes die de tijdsgeest goed weergeven.
www.jenevermuseum.be, rolstoeltoegankelijk toilet aanwezig. De kinderkopjes op de middenplaats richting de ingang en de straat naar het museum toe zijn even een beproeving.
3. Sachi (=geluk) in de Japanse tuin
Ruim een kilometer uit het centrum maar de moeite om naar toe te wandelen, de Japanse tuin, een geluksplek volgens de inwoners van Hasselt. Dus hier ook een geluksbord met opdracht: luister naar de waterval en bewonder de koikarpers om hun rust en statigheid. Wanneer slaag jij erin om die eigenschappen te vertonen? Rustig en statig. Deze woorden blijven de rest van ons weekendje terugkomen. Oke, rustig en statig dus. De herfstkleuren zijn prachtig in de tuin, maar het voorjaar belooft volgens de foto’s een nog mooiere betovering. Dan staat de roze Japanse kersenbloesem in bloei. Regelmatig zijn er theeceremonies en bijzondere workshops (Ikebana, kalligraferen, origami, zen). Leuk om de agenda in de gaten te houden.
www.visithasselt.be/nl/japanse-tuin, de tuin is open van begin maart tot eind oktober. De paden zijn goed toegankelijk en er is een rolstoeltoegankelijk toilet.
C-mine in Genk
In twintig minuten rijden wij de volgende dag met de auto naar C-Mine in Genk. Het is regenachtig en somber als wij de indrukwekkende stalen mijnschacht zien staan. Een bijzonder contrast met de vrolijke velden gele zonnebloempjes die rondom het terrein staan. In tegenstelling tot de Nederlandse steenkoolmijnen zijn de Belgische mijnen voor een groot deel bewaard gebleven. De vroegere mijnplaatsen hebben nu allemaal een nieuwe bestemming gekregen. C-mine, gehuisvest op de fundamenten van de mijn van Winterslag, heeft de ambitie meegekregen om creativiteit te stimuleren. Zo heeft de School of Arts hier een mooie plek en zijn er diverse innovatieve bedrijfjes gevestigd. In de oude, industriele gebouwen zijn nu een theater- en concertzaal en een grote bioscoop en verschillende restaurants. Beroemd keramist Pieter Stokmans heeft zijn studio en expositieruimte in het oude metaalmagazijn. Restaurants van over de hele wereld bestellen zijn unieke porseleinen, bijna doorschijnende, bordjes en kopjes met details in een bijzonder lavendelachtig Pieter Stockmans blauw. Niet goedkoop, wel bijzonder fragiel en mooi. Bijzonder is de C-Mine expeditie. Een indrukwekkende ventilator verwelkomt je voor een bijzondere tocht, die je voert door de ondergrondse gangen en verhalen van het leven in de mijn. De expeditie is met een trapplateaulift ook rolstoeltoegankelijk! Helaas, als wij er zijn is de expeditie gesloten. Daarvoor moeten we dus nog een keer terug.
www.c-mine.be, C-mine is goed toegankelijk, er zijn verschillende rolstoeltoegankelijke toiletten.
Herkenrodesite
Na C-mine rijden we door naar wat ooit een vrouwenabdij en drukbezocht bedevaartsoord was, Herkenrodesite. Mensen zochten er geluk en bescherming. In het belevingcentrum neemt de ‘abdis’ je via een audiotour mee in haar tijd en vertelt ze prachtige emotionele verhalen. De grote inspiratie- en kruidentuin achter de abdij, staat ook in het geluksplekkenboekje. In de zomer is het goed toeven op het terras bij de Paardenstallen, jammer dat het zelfbediening is.
www.abdisiteherkenrode.be. Toegankelijk toilet aanwezig in het belevingscentrum en het restaurant. Parkeren kan voor de deur. Kinderkopjes bij de ingang.
Winkelen in stijl
Op maandag zijn de winkels open in Hasselt dus nadat wij onze hotelsleutel inleveren pakken wij deze dag nog lekker mee. Hasselt is de vierde winkelstad van België, dus dat komt wel goed. Hou je van lekker trendy of kies je voor exclusiviteit? Of toch liever de alternatieve richting? Bij de toeristische dienst haal je speciale shoproutes (smaakkaarten), die precies bij jouw stijl passen! Helaas wel behoorlijk wat drempels voor de winkels, dat kan beter Hasselt! Toegankelijke aanraders wat mij betreft: La Bottega, een grote conceptstore in, jawel alweer een oude jeneverstokerij! Door de mix van rode bakstenen, ruwe betonnen pilaren en smeedijzeren trappen heb je direct het gevoel iets bijzonders te kopen. Kleding, tassen en schoenen, voor mannen, vrouwen en kids, hier ben je zo een uurtje zoet. Ik koop het liefst de hele winkel leeg bij Seventy One, retro en vintage ten top! Ik kan me inhouden en koop slechts één heel mooi ‘kleedje’.
‘Op restaurant gaan’ in de Smaakstad.
Dat Hasselt ook wel de Smaakstad genoemd wordt snap ik inmiddels. Wat hebben wij heerlijk gegeten.
Het Kookpunt was voor ons echt Hoogtepunt. Het restaurant, in een mooi maar sober ingericht pand, ligt aan het hiervoor al beschreven, mooiste ‘geluksparkje’ van Hasselt. In de zomer zit je hier ook heerlijk buiten. Originele gerechten met aandacht bereid en stuk voor stuk plaatjes om te zien. De gebrande makreel met gepekelde biet en kaas als voorgerecht, mmm. Of de wilde duif met kastanjes, pastinaak, salie en truffelaardappel. Niet teveel, dus nog plek voor de brownie met rum rozijntjes en hazelnotenijs… Wat een smaaksensaties. Je betaalt wel wat, maar hier realiseer je je ook dat je beter een keer goed kan gaan eten dan twee keer matig.
Er is helaas geen rolstoeltoegankelijk toilet en er zit een drempel (8 cm) voor de brede deur, met een beetje hulp lukt het mij. www.kookpunt.be
Bij de Smaaksalon, naast de toeristische dienst, kijk je je ogen uit. Het oude herenhuis werd eind 19de eeuw gebouwd door de vooraanstaande familie Corswarem die kort na de bouw failliet gingen. Daar kun je je direct wat bij voorstellen wanneer je de rijk versierde salons en feestzaal bekijkt. Het is moeilijk kiezen uit het enorme aanbod lunchgerechten. We eten allebei een heerlijke salade, we bestellen een kleine portie (als voorgerecht) en dat is meer dan genoeg. Laat je ook verrassen door de streekproducten in de Smaakwinkel, kleurrijke macarons en bonbons liggen op je te wachten. Mmm…
Rolstoeltoegankelijk toilet aanwezig. www.smaaksalon.be
De Goei Goesting, schuin tegenover ons hotel, op de gezellige Zuivelmarkt, is net opnieuw geopend en ziet er spik en span uit. Mooi interieur, een sjieke kaart en dus ook bijbehorende sjieke gasten. Er staat zelf kaviaar op het menu. De meer ontspannen sfeer van het Kookpunt beviel ons beter maar het eten is ook hier heerlijk. Wauw wat een aandacht voor de gerechten. Hey en zien we daar niet een Pieter Stockmansbordje? Jawel, we herkennen zijn stijl al! Het toetje, een meringue met rode vruchten is goddelijk.
Alleen de serre is rolstoeltoegankelijk met een kleine drempel. Er hangen flinke heaters maar in de winter kan het te koud zijn. Er is geen rolstoeltoegankelijk toilet maar het hotel is dichtbij. www.goeigoesting.be
PS. Ik ben op uitnodiging van Toegankelijk Toerisme Vlaanderen en Toerisme Limburg naar Hasselt gegaan, zij hebben in overleg met mij een programma samengesteld en gereserveerd bij restaurants. Dat betekent niet dat ik geen eerlijk verhaal schrijf. Ik ben vrij om te schrijven wat ik wil en doe dat dus ook. Het was gewoon een heerlijk weekend, Hasselt is een echte aanrader. Meer info op www.visithasselt.be