Nou dat was even de wereld op z’n kop… vandaag verzorgde ik het ontbijt voor mijn eigen b&b gasten. Er sliepen vannacht twee wildvreemden in mijn werkkamer. Maak je geen zorgen, ik heb ze gister niet in een dronken bui van straat geplukt. Nee, dat nog net niet. Maar JA, ik had wel even spijt van mijn actie om vorige week binnen een halve minuut te reageren op een oproepje van Barbara op Facebook. Barbara doet vandaag namelijk mee met de FSHD SingelSwim en zocht een slaapplek voor haar en haar buddy. En aangezien ik plek heb nam ik dat heel letterlijk. Ja, ik heb wel plek, schreef ik direct terug. Even voor de duidelijkheid, ik ken Barbara niet. Drie minuten later had ik een heel enthousiaste Barbara al aan de Facebooktelefoon. Dan kan je dus niet meer terug… Had al wel gelezen over ‘Couchsurfing’ en Airbnb viert natuurlijk hoogtijdagen. Maar nu snap ik het ook. Met gesloten portemonnaie, genieten van elkaars verhalen. Hoe leuk is dat!
Bijzonder detail, Barbara heeft epilepsie en maakt ook regelmatig gebruik van een rolstoel wegens reuma. Mijn goed aangepaste woning kwam voor haar dus helemaal als een welkome verrassing. Voor mij weer een bevestiging, dit moeten we vaker doen. Aangepaste woningen ruilen voor een lekker weekendje weg, of toch maar weer een nieuw project starten? Iets van een variant op ‘vrienden op de fiets’ maar dan ‘vrienden met een handbike’. Zoiets.
Nog even mijn petje af voor Barbara! Twee kilometer zwemmen, terwijl je nog herstellende bent van een bronchitis. Ik doe het je niet na. Toi toi toi! De hotelkosten die Barbara bespaart, stopt ze trouwens in haar eigen sponsoractie voor de SingelSwim. Je kunt haar nog steunen! Zelden zo’n enthousiast mens ontmoet, zo blij als een kind dat ze gister haar streefbedrag overging. Ik gun haar het dubbele.
PS. Sorry, als de titel van mijn blog je blij maakte en je nu teleurgesteld achterblijft. Mijn eigen b&b, ja dat zou wat zijn zeg… ergens in Zuid-Spanje ofzo…. keep on dreaming.
