Als ik word uitgenodigd voor een persreis naar de Duitse deelstaat Saksen-Anhalt voelt dat alsof ik een envelop trek met een verrassingsreisje. Benieuwd naar wat dit deel van Duitsland voor ons in petto heeft, stappen Tjeerd en ik begin oktober (2023) in mijn aangepaste bus en rijden we 500 kilometer richting het oosten.
Saksen-Anhalt ligt in het midden van Duitsland en staat bekend om zijn uitgestrekte natuurgebieden, kastelen en historische stadjes met schilderachtige vakwerkhuizen. We gaan op ontdekkingstocht naar drie plaatsen die typerend zijn voor deze deelstaat: Maagdenburg, Quedlinburg en Wernigerode.
Maagdenburg
Onze eerste stop is Maagdenburg, gelegen aan de Elbe en dankzij de vele parken een van de groenste steden van Duitsland. In 968 werd de stad gesticht door de nu nog altijd beroemde Otto I, de eerste keizer van het Heilige Roomse Rijk. Later, in de middeleeuwen, werd Maagdenburg een van de machtigste steden. Na de verwoestende WOII kwam de stad in Oost-Duitsland te liggen.
Om de omgeving snel te leren kennen, stappen we op het centrale marktplein (Alter Markt) in de dubbeldekker voor een citytour. Beneden is er een plekje voor rollers gereserveerd, de chauffeur klapt een plank voor je uit. De DDR-gebouwen vind je nog overal terug, afgewisseld met moderne architectuur en enkele prachtige middeleeuwse pronkstukken en parken. Ik krijg zin om langs de Elbe te slenteren en van het uitzicht te genieten op een van de bruggen.
Dom
Weer uit de bus ontmoeten we voor de ingang van de Dom onze Nederlandse gids Herman. Hij vertelt met veel liefde over de geschiedenis van dit indrukwekkende gotische bouwwerk, waarvan de bouw al startte in 1207. Wil je Herman ook ‘ontmoeten’? Kijk dan naar dit filmpje (2 min) en je ziet ook gelijk de binnenkant van de Dom. Nog niet zo lang geleden kwamen onderzoekers er trouwens achter dat in het stenen grafmonument van Editha (achter in de Dom), de eerste vrouw van Keizer Otto, nog daadwerkelijk in een kleine metalen sarcofaag begraven lag. Inmiddels is de sarcofaag verhuist naar het naastgelegen, recent geopende Dommuseum Ottonianum, ook een aanrader!
Praktisch: In de kelder van de Dom is een riant aangepast toilet (Eurosleutel nodig of bij de ingang van de Dom sleutel vragen).
Hundertwasser
Het meest verrast worden we die middag door het sprookjesachtige roze bouwwerk van de Oostenrijkse kunstenaar Hundertwasser: de Groene Citadel. Groene daken, klimplanten, binnentuinen en bomen die uit de ramen lijken te groeien. De paadjes zijn geïnspireerd op bospaden, niks is recht of vlak. Een symfonie voor de voeten, noemde Hundertwasser dat. Ook voor de wielen trouwens… Toch rijdt het verrassend goed want drempels zijn er ook niet. Betaalbare huurwoningen, een hotel, restaurants en winkeltjes herbergt het opvallende gebouw. Wij genieten er die avond van een heerlijk Aziatisch maal bij Hyaku Mizu. Het gebouw kun je mooi van alle kanten bekijken bij de maquette in het toeristenwinkeltje.
Praktisch: Zelfs het rolstoeltoegankelijke openbare toilet is in Hundertwasserstijl. Er is geen rolstoeltoegankelijk kamer in het hotel, ook de modelwoning is niet rolstoeltoegankelijk.
Quedlinburg
Na twee nachtjes Maagdenburg gaat onze route gaat een stukje zuidelijker, we pakken de koffer en rijden richting het Harzgebergte. We maken een stop in Quedlinburg en wandelen door het prachtige middeleeuwse centrum. In de zeventiende eeuw beleefde Quedlinburg economisch goede tijden. Er resteren meer dan 1200 vakwerkhuizen uit die tijd, logisch dat de stad op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Na de sfeervolle hobbelstraatjes ploffen we neer op een terras op het Marktplein. De Duitse menukaart blijft een uitdaging, dus laat ik mij verrassen. “Obazda mit Bretz’l bitte!” Het blijkt een heerlijk smeersel van pittige kazen, met een achtvormig knapperig broodje. Het uitzicht op het middeleeuwse stadhuis maakt het plaatje compleet.
Praktisch: In Quedlinburg parkeren we de auto op Parkplatz Marschlinger Hof, hier is ook een aangepast toilet (Eurosleutel).
Langste hangbrug: De Titan-RT
Op naar de langste hangbrug van Duitsland: de Titan RT. Op 70 meter hoogte kun je hier – lopend of rollend – 487 meter lang lekker uitwaaien. En wiebelen, want dat doet-ie wel! Parallel aan de brug rijst de hoogste dam van Duitsland op. De Rappbodedam levert drinkwater en elektriciteit én beschermt tegen overstromingen. Een meesterlijk bouwwerk, maar ook een hoop beton. Ik kijk toch liever de andere kant op, waar de herfstkleuren het groen verdringen en de rivier schittert in de zon.
Praktisch: De brug is 120 cm breed, bij regen wordt een bezoek met rolstoel afgeraden. Vroeg in de ochtend en later op de middag is het rustiger. Rolstoeltoegankelijk toilet vind je in de Harz-regioshop of op het parkeerterrein (Eurosleutel).
Wernigerode
Op de derde en laatste dag van onze trip is de stoomtrein afgelast die ons naar de hoogste berg van het noorden (de Brocken, 1141 meter) zou brengen. Het stormt te hard. Jammer! Ik had al mooie foto’s bekeken. Maar dat is reizen ook: plannen aanpassen. Daarom gaan we kijken bij glasblazerij Harzkristall. Een prachtige, blauwglazen bol hangt inmiddels voor mijn keukenraam.
Hierna lonkt vanaf de heuvels het magische kasteel Wernigerode. Zelfs mijn elektrische rolstoel trekt de stevige klim vanaf de parkeerplaats naar boven maar nauwelijks (700 meter), maar het uitzicht is de moeite waard. Het kasteel zelf is niet rolstoeltoegankelijk. Wij zoeven via dezelfde route weer naar beneden om met een gids door Wernigerode te wandelen. Alweer een wonderlijk mooi stadje met kleurige vakwerkhuisjes en heerlijke verhalen. Het prachtige stadhuis kan zo van de ontwerptafel van de Efteling komen. Hier kun je makkelijk nog een dag in een sprookje rondwandelen. Maar inmiddels regent het en herinner ik mij de heerlijke sauna in ons hotel…
Praktisch: We laten ons vertellen dat de in steigers gehulde toren van Kasteel Wernigerode de nieuwe, beter toegankelijke toegang wordt naar de binnenplaats van het kasteel (opent medio 2024).
Hotels
Maritim Hotel Magdeburg
In Maagdenburg sliepen wij 2 nachten in het centraal gelegen 4-sterren MARITIM Hotel. Een groot congreshotel met 514 kamers, zalen, restaurant en pianobar. De enorm hal van 32 meter hoog met balustrades waar de kamers aan liggen doet denken aan een cruiseschip. Imponerend maar niet bepaald knus en een beetje oubollig. Het zwembad hebben wij gemist, eenmaal thuis zag ik pas dat die er was. Onder het hotel is een parkeergarage (max. inrijhoogte 1.95 cm). Het buffet-diner vond ik, ondanks de vriendelijke bediening, geen aanrader, het ontbijt was uitgebreid en prima. Ook de entourage van het restaurant kan wel een up-date gebruiken. Vanuit het hotel wandel je in tien minuten naar de Dom (800 meter) en de Groene Citadel (500 meter).
De kamer
De klassiek ingerichte kamers zijn netjes en onze kamer was ruim met een heerlijk groot bed op rolstoelhoogte (2x eenpersoonsbed, 50 cm hoog). Wat je vaker ziet in Duitsland is dat de aangepaste kamer eenpersoonskamers zijn. Ook hier was dat het geval, via een tussendeur konden wij gebruik maken van de aangrenzende tweepersoonskamer (nr 388), zo sliepen wij in het tweepersoonsbed maar gebruikte ik de aangepaste badkamer van de andere kamer. Deze badkamer was heerlijk ruim en goed aangepast met onderrijdbare wastafel, verstelbare beugels bij het hoge toilet (hoogte 53 cm) en goede douchestoel hangend aan een rail, met rug- en armleuningen aan een rail (merk; Pressalit). De hoogte hiervan kregen wij niet aangepast, maar dat zou wel moeten kunnen.
HKK Hotel Wernigerode
De laatste twee nachten verbleven wij bij het HKK Hotel Wernigerode, ook 4-sterren maar de helft kleiner wat aantal kamers betreft, wat moderner en oogde gezelliger dan het hotel Maagdenburg. Het is fijn gelegen, aan de rand van het oude stadscentrum. De parkeergarage (hoogte 2 meter) was een beetje een doolhof, we konden er maar moeilijk onze weg vinden. We aten allebei de avonden in het buffetrestaurant, en hoewel ik niet echt fan ben van dat gedoe langs al die bakken, je kon altijd wel een lekker maaltje verzamelen. Ook voor het uitgebreide ontbijt-buffet zaten we steeds aan hetzelfde voor ons gereserveerd tafeltje. Zou ik zelf kiezen, dan zijn er vast gezelligere plekjes te vinden in de stad.
Sauna
We hebben ook een avond gebruik gemaakt van de sauna, heerlijk opgewarmd na een regenachtige dag. Helaas was hier geen (verrijdbare) douchestoel dus het was een beetje behelpen en later op de kamer gedoucht. Bubbelbad is moeilijk bereikbaar (2 traptreden) omdat het op een soort podium ligt.
De kamer
Ook in dit hotel bleek de aangepaste kamer een eenpersoonskamer, de kamer is lekker ruim. Dit keer was de naastgelegen kamer ook bereikbaar via tussendeur (breedte 78 cm) maar deze kamer was een stuk kleiner en er stond maar een klein tweepersoonsbed (140 breed) tegen een muur, naast het bed is maar weinig ruimte. Met de tussendeur open lukte het mij om naast het bed te komen. Beide bedden (hoogte 55 cm) lagen voor mij te hard, maar dat is persoonlijk natuurlijk. De bedden staan trouwens vast aan de muur, je kunt ze dus niet verschuiven.
De aangepaste badkamer was keurig. Een klein opritje bij de deur, toilet (hoogte 51 cm) met beugels, onderrijdbare wastafel en inloopdouche met klein douchezitje (hoogte 46 cm) aan de wand.
Handige brochures toegankelijkheid
Deelstaat Sachsen-Anhalt is net als veel andere Duitse deelstaten zeer actief op het gebied van ‘Barierefrei Reisen’. Goede brochures over de toegankelijkheid van Maagdenburg vind je hier en over Wernigerode hier. In beide brochures vind je ook een handig overzicht met aangepaste overnachtingsmogelijkheden.
Reacties